ملیکا جون (شروع زندگی جدید مامان و بابا)

سال نومی شود.زمین نفسی دوباره می کشد.برگ ها به رنگ در می آیند و گل ها لبخند می زند و پرنده های خسته بر می گردند و دراین رویش سبز دوباره...من...تو...ما... کجا ایستاده اییم.سهم ما چیست؟... نقش ما چیست؟... پیوند ما در دوباره شدن با کیست؟... زمین سلامت می کنیم و ابرها درودتان باد و چون همیشه امیدوار و سال نومبارک...   یادم باشد که زیبایی های کوچک را دوست بدارم حتی اگر در میان زشتی های بزرگ باشند یادم باشد که دیگران را دوست بدارم آن گونه که هستند ، نه آن گونه که می خواهم باشند یادم باشد که هرگز خود را از دریچه نگاه دیگران ننگرم که من اگر خود با خویشتن آشتی نکنم هیچ شخصی ...

دیگه کم کم داره عید میاد ٨ سال پیش تو همچین روزهای منتظر اومدنت بودم البته قرار بود اردیبهشت دنیا بیای ولی خوب فروردین اومدی و منو غافلگیر کردی چند روز  پیش گفتی برای درس علومت از عکس های نوزادیت می خوای منم چند تا عکس انتخاب کردم وقتی داشتم به عکس ها نگاه می کردم دیدم چه زود بزرگ شدی از سمت راست اولین عکس ٤٠ روزگی - ٥ ماهگی و ٩ ماهگی یک روزگی ملیکا جونم تو بیمارستان نه ماهگی    و     یک سالگی   تو عکس بالایی ٢ سالته (مهد کودک) عکس های پایین کاشان یک سالگی و دوسال و نیم     ...